بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان شرکت‌کننده در چهلمین کنگره دندانپزشکی ایران در مورد تجویز داروهای ضد درد و آنتی‌بیوتیک در زنان باردار

سابقه و هدف: انتخاب عوامل تراپیوتیک دندانپزشکی به منظور بی‌حسی، آرام‌بخشی، کنترل درد بعد ازعمل و درمان عفونت معمولاٌ آسان است. دندانپزشک می‌تواند برای بالغین جوان و سالم از لیدوکائین همراه با اپی‌نفرین، دیازپام، استامینوفن کدئین و انواع آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده نماید ولی انتخاب عوامل آلترناتیو ممکن است در بیماران با سابقه حساسیت دارویی یا کودکان و افراد مسن و زنان باردار انجام شود. این تحقیق با هدف ارزیابی اطلاعات و عملکرد دندانپزشکان در رابطه با تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها و ضددردها در بیماران باردار انجام شد.مواد و روشها: این تحقیق بصورت توصیفی و به وسیله پرسشنامه صورت پذیرفت. پرسشنامه‌ها در اختیار 385 نفر از دندانپزشکان عمومی و متخصص شرکت‌کننده در کنگره دندانپزشکی سال 79 قرار داده شد و از آنها خواسته شد تا به پرسش‌های آن پاسخ دهند.یافته‌ها: تنها 54% دندانپزشکان با طبقه‌بندی ارائه شده FDA آشنایی دارند در حالی که 92% دندانپزشکان آنتی‌بیوتیک و 91% مسکن تجویز می‌کنند فقط 33% دوز آنتی‌بیوتیک و 58% دوز مسکن را تغییر می‌دهند. 88% از پزشک متخصص مشاوره می‌گیرند و 47% میزان آموزش فارماکولوژی در دوران تحصیل رضایت دارند. دندانپزشکان از عدم تجویز داروهایی نظیر تتراسیکلینع داکسی‌سایکلین، جنتامایسین، کلیندامایسین، کلرامفنیکل، وانکومایسین در زنان باردار مطلع می‌باشند. اما از داروهای جدید نظیر ناپروکسن، اریترومایسین استولیت و کوآموکسی کلاوو اطلاع چندانی ندارند. همچنین از safety داروهایی نظیر اریترومایسین بیس، سفالکسین، کوآموکسی کلاوو و پنی‌سیلین G در این دوران بی‌اطلاع هستند.نتیجه‌گیری: نتایج مؤید یکسان بودن آموزش‌های فارماکولوژیس در چند دهه اخیر در دانشکده‌های دندانپزشکی در سطح کشور بوده است. همچنین کوتاهی دندانپزشکان در امر فراگیری و عدم توجه به مقالات و کتب جدید در این زمینه می‌باشد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق بهترین روش برای ارائه این اطلاعات در وهله اول استفاده از مقالات و ارسال مرتب آنها به دندانپزشکان شاغل و به اجرا در آوردن برنامه‌های بازآموزی بطور مرتب و تصحیح روش‌های آموزشی مطابق با نیاز عملی دندانپزشکان در دوران تحصیل دانشجویان دندانپزشکی می‌باشد.